Teksten

- Vortex expo (2009) -

Frédéric Nannan tekende reeds op jonge leeftijd. Hij begon te schilderen in 1992 en startte in 1995 aan de schildersacademie van Wetteren. Tussen 1996 en 2008 volgt hij les aan de Academie voor Beeldende Kunsten in Gent, waar hij vorm geeft aan zijn passie. De academie is een springplank geweest om "echt" te beginnen. Zijn artistieke studies onderbreekt hij met verschillende humanitaire missies in het buitenland.

Vooral de openheid op de academie beviel hem. Er worden geen thema's opgelegd.
Het schilderwerk van Frédéric past niet in een bepaalde stijl. Die vrijheid geeft het juist zijn sterkte en kracht.

Zijn inspiratiebronnen zijn uiteenlopend en vooral visueel. Hij neemt veel foto's van zaken die hem boeien. Op een dag herbekijkt hij ze. Hij weet dan dat de beelden die hem aanspreken ook zullen geschilderd worden.

Frédéric is 3D tekenaar/ontwerper. Vaak zal de toepassing van zijn "strikte kant" op technische vormen waar hij van houdt, leven schenken aan opmerkelijke en uitzonderlijke werken.
Want daar waar hij in het begin zijn inspiratie langs technische kant op doek zet, laat hij het werk uiteindelijk z'n eigen leven leiden. Hierdoor komen soms bepaalde symbolen of voorstellingen op de voorgrond.

Frédéric heeft sinds enkele maanden zijn eigen atelier. Daar brengen de eenzaamheid en de stilte hem tot rust. Hoewel velen afhaken wanneer ze alleen zijn, voelt hij er zich juist héél goed bij.

Daar waar het schilderen vooral een mentaal proces is, geeft het beeldhouwen, dat hij in 2008 begon, volume aan wat er zich in zijn hoofd afspeelt. Zijn handen geven vorm en leiden het hoofd. Er komt iets tot leven. "Fantastisch!".

De combinatie met het schilderen geeft hem de mogelijkheid om de kleuren, die hij tijdens het beeldhouwen moet missen, terug te vinden.

Frédéric nam vorig jaar deel aan de wedstrijd "Kunstsalon Gent" en werd geselecteerd om één van zijn werken te tonen gedurende een maand.

De dualiteit waar hij rond werkt, en die hij hier in Ronse zal tonen, is "Donker/Licht" met als richtlijn "Zuivering". Het zijn, volgens hem, de drie punten van een driehoek waartussen hij komt en gaat.

Deze dualiteit geeft zijn gemoedstoestand goed weer. Alle vragen die hij zich stelt tormenteren hem, zijn lugubere kant drukt zich uit. Hij aanvaardt dit, het is een deel van zichzelf. Het licht, hoewel aanwezig, is nog in een ontwikkelingsfase. Het is pas sinds kort dat Frédéric voldoening heeft van zijn werk. Ook omdat hij weet en voelt dat hij nu kan waarmaken waar hij van houdt. Het beeldhouwen heeft hem hier veel bij geholpen.

Nu wil hij naar buiten komen, dit is wat hem interesseert. Hij voelt dat hij ergens gekomen is en wil zijn bagage zuiveren. Tabula rasa! Om verder te gaan en aan iets nieuws te beginnen.
Hij wenst aan familie, vrienden en kennisen maar ook aan anderen, te tonen wat hij sinds 10 jaar doet. "Om onder andere te tonen waarom ik niet kwam opdagen als er iets te drinken viel" zegt hij al lachend. Hij is nieuwsgierig naar hoe deze tentoonstelling met drie zal verlopen. "Ik wil deze ten volle beleven!"

Tekst: Aurélie Vernichon